از جمله مواردی که در انتساب تقصیر به کارفرما که همیشه زمینه ساز اعتراضات شدیدی از سوی کارفرمایان بوده است مسئله مقصر نمودن آنان به علت عدم نظارت میباشد و همانگونه که ملاحظه می گردد در ماده 91 قانون کار مرزی برای این نظارت تعریف نشده است بنابراین بستر ارایه نظرات کارشناسی و استنباطات گوناگون کارشناسی را برای کارشناسان فراهم می آورد که در اینجا لازم است که بسیار مختصر جهت تبیین موضوع به آن پرداخته شود
با عنایت به تعریف نظارت که در واقع قانون گذار مراقبت کارفرما را در اجرای امور در کارگاه خواستار شده است بنابراین باید توجه داشت که در صورتی عدم نظارت کارفرما قابل استنباط است که عدم رعایت نظامات دولتی مربوطه ویا انجام کارهای ناایمن در کارگاه به صورت روال در آمده که مدت زمان آن نیز به میزانی است که بتوان عدم نظارت کارفرما را استنباط نمودونیزدر صورت کوتاه بودن مدت زمان آن ، باز قابل استناد به عدم نظارت کارفرماباشد که مورد اخیرالذکرباید با استدلال قوی در نظرارایه شده توسظ کارشناس اثبات گردد و درصورتیکه کارفرما مدعی این امر گردد که نظارت کافی را به عمل آورده و این حادثه دیده بوده است که در غیاب وی رعایت مقررات لازم را ننموده است با توجه به اینکه ِاعمال نظارت از سوی وی امری وجودی است لهذا باید با ارایه مدارک لازم آن رااثبات نماید اما نباید از نظر دورداشت که بعضا ً ممکن است کاری صورت گرفته ولی مدرکی وجود ندارد اینجاست که باید شگردهای خاص کارشناسی که ثمره مطالعه و تجربه ودانش و پژوهش و کنکاش های ما میباشد را در راستای احراز حقایق به کار گرفته تا حقی از کسی تضییع نگردد
بنابراین با توجه به موارد مذکور اگر کارفرما بتوانید ثابت نماید که نظارت کافی را اِعمال نموده و این کارگر بوده که در غیاب وی و نمایندگان وی سوء استفاده کرده و نظامات کارگاه را رعایت نکرده لذا این امر می تواند مانع از استنباط متأثر بودن بروز حادثه از عدم نظارت کارفرما باشد
اما اگرکارفرما ، فقط به گفتن اینکه مثلا ً هنگام کار با دستگاه دریل یا مته از دستکش استفاده نشود اکتفا کرده باشد و استفاده از دستکش هنگام کار با وسایل مذکور علیرغم دستور وی در کارگاه تداوم داشته باشد نظارتی را که قانونگذار مد نظر داشته به عمل نیاورده است و یکی از علل حادثه می تواند متأثر از این عدم نظارت بوده باشد که بایدمیزان تأثیر پذیری (درصد) بروزحادثه به علت عدم توجه کارگر به دستورکارفرما و عدم اجرای دستورالعمل های کارگاه ، توسط کارشناس مورد ارزیابی قرار گیرد زیرا کارگر نیزبا استناد به ماده 91 قانون کار مکلف به اجرای دستورالعمل های کارگاه می باشد
در خاتمه توجه شما را به مواد 91 و 95 و تبصره 2 ماده 95 قانون کار جلب می نمایم
ماده ۹۱قانون کار:
«کارفرمایان ومسئولان کلیه واحد های موضوع ماده ۸۵ این قانون مکلفند بر اساس مصوبات شورای عالی حفاظت فنی برای تأمین حفاظت وسلامت وبهداشت کارگران در محیط کار ،وسائل وامکانات لازم را تهیه ودراختیار آنان قرار داده وچگونگی کاربرد وسائل فوق الذکر را به آنان بیاموزند ودر خصوص رعایت مقررات حفاظتی وبهداشتی نظارت نمایند ۰ افراد مذکور نیز مم به استفاده ونگهداری از وسائل حفاظتی وبهداشتی وفردی واجرای دستورالعمل های مربوطه کارگاه میباشند »
ماده۹۵ قانون کار
: «مسئولیت اجرای مقررات وضوابط فنی وبهداشت کار برعهده کارفرما یا مسئولین واحد های موضوع ذکر شده در ماده ۸۵ این قانون خواهد بود۰ هر گاه براثر عدم رعایت مقررات مذکور از سوی کارفرما یا مسئولین واحد ،حادثه ای رخ دهد ، شخص کارفرما یا مسئول مذکور از نظر کیفری و حقوقی ونیز مجازاتهای مندرج در این قانون مسئول است»
تبصره 2ماده 95قانون کار
«چنانچه کارفرما یا مدیران واحدهای موضوع ماده ٨٥ این قانون برای حفاظت فنی وبهداشت کاروسایل و امکانات لازم را در اختیار کارگر قرار داده باشند و کارگر با وجود آموزشهای لازم وتذکرات قبلی بدون توجه به دستورالعمل و مقررات موجود از آنها استفاده ننماید کارفرما مسئولیتی نخواهد داشت. درصورت بروز اختلاف، رای هیات حل اختلاف نافذ خواهد بود.»
کارشناس غلامرضا بخارایی
درباره این سایت